کد مطلب:252689 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:343
ولادت حضرت امام هادی
به مستفاد از تواریخ معتبره ولادت با سعادت حضرت امام هادی دهمین نیر برج امامت و ولایت علیه الصلوة و السلام در نیمه ی ماه ذی حجه سال 212 هجری قمری بوده است و خورشید جمال آن اختر فروزان امامت در مدینه منوره متجلی و طالع گردید و به عبارت دیگر متولد شده است و این تولد از جنبه میلاد ناسوتی آن حضرت است و گر نه تجلی جبروتی آن بزرگوار در عالم جبروت نخستین جلوه ی ربانی و صادر نخستین از صقع رب العالمین بوده است چه وجود ذی جود آن حضرت با حقیقت محمدیه از یك نورند و نور اول كه از مشرق ازل تابش نموده نور او بوده است و خلقت آن حضرت از حیث مقام نورانیت قبل از آدم ابوالبشر و قبل از ایجاد عالم بوده است و قیل عن لسانه علیه السلام:
و من طلع النور البسیط كلمعة
و من مشرعی البحر المحیط كقطرة
و انی و ان كنت بن آدم صورة
فلی فیه شاهد بابوتی
گر به صورت من ز آدم زاده ام
هم به معنی جد جد افتاده ام
پدر بزرگوار حضرت امام هادی حضرت جواد الائمه است كه مظهر جواد مطلق است و مادر محترمه و معظمه آن بزرگوار علیا مكرمه (سمانه ی مغربیه) بوده كه دارای كمالات صوری و معنوی بوده و قابلیت همسری با امام را واجد و
[ صفحه 382]
در مقام تقوی و پارسائی و عفت بانوی نمونه عصر و زمان خود بوده است.
اسم شریف آن حضرت علی و كنیه اش ابوالحسن و مشهورترین القاب آن بزرگوار هادی و نقی بوده است و از حیث جمال مظهر جمیل مطلق بوده است و از حیث شئون كمالیه واجد تمام اوصاف و علامات امامت و از حیث منطق در نهایت فصاحت و بلاغت بوده است و از حیث علم اعلم الناس و از حیث حلم احلم الناس و از حیث زهد ازهد الناس و از حیث عبادت اعبد الناس و از حیث تقوی اتقی الناس و از حیث سخاوت اسخی الناس و از حیث شجاعت اشجع الناس در عصر و دوران خود بوده است.
در كتاب مناقب تألیف ابن شهر آشوب سروی مازندرانی مجلد دوم چاپ قدیم در وصف این امام عظیم الشأن و المقام حضرت هادی علیه السلام آمده است:
كان اطیب الناس مهجة و اصدقهم لهجة و املحهم من قریب و اكملهم من بعید اذا صمت علیه هیبة الوقار و اذا تكلم سماء البهاء و هو من بیت الرسالة و الامامة و مقر الوصیة و الخلافة شعبة من دوحة النبوة منتضاة من شجرة مرتضاة و ثمرة و من شجرة الرسالة مجتناه مجتباة.
یعنی امام دهم حضرت هادی علیه السلام از حیث نهاد پاكترین نفوس بشری در عصر خود بود و از حیث لهجه صادقترین مردم در گفتار بود و از حیث صورت و زیبائی ملیحترین و زیباترین از دور و نزدیك بود.
ابروی طاقش هر كس كه دیدی
حسن آفرین را كرد آفرینی
گاه سكوت مجسمه هیبت و صولت و سطوت و وقار و گاه سخن گفتن بهاء و روشنی و نور از گفتار درربارش آشكار می گردید آن بزرگوار از خاندان رسالت و ولایت و امامت و مقر وصیت و خلافت الهیه بود او میوه درخت نبوت و پرورش یافته آغوش عصمت و طهارت و پاك و منزه و برگزیده و میوه
[ صفحه 383]
درخت رسالت بود.
با خردمندی و خوبی پارسا و نیك خوست
صورتی هرگز ندیدم كاین همه معنی در اوست
گر خیال یار اندیشند باری چون تو یار
ور هوای دوستی ورزند باری چون تو دوست
تا بخود بازآیم آنگه وصف دیدارش كنم
از كه می پرسی در این میدان كه سرگردان چو گو است
عیب پیراهن دریدن می كنندم دوستان
بی وفا یارم كه پیراهن همی درم نه پوست
خاك سبزا رنگ و باد گلفشان و آب خوش
ابر مروارید باران و هوای مشكبوست
تیر باران بر سر و عارف گرفتار نظر
مدعی در گفتگو و عاشق اندر جستجوست
چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مكن
عاشقی و نیك نامی سعدیا سنگ و سبوست
توصیف شئون كمالیه و محاسن صوری و معنوی حضرت امام هادی از حیطه احصاء و شمار بیرون است مگر از عهده كسی ساخته است كه وصف مقام ولایت و شئون امامت را بنماید هرگز نمی تواند اینكه در قرآن خدای متعال فرموده است: لو كان البحر مدادا لكلمات ربی لنفد البحر قبل ان تنفد كلمات ربی (آیه ی 109 سوره ی كهف) كه الف در این آیه مباركه الف استغراقی است و تمام دریاها را شامل است و در آیه دیگر فرموده: و لو ان ما فی الارض من شجرة اقلام و البحر یمده من بعده سبعة ابحر ما نفدت كلمات الله (آیه 27 سوره ی لقمان).
در كتاب احتجاج طبرسی و كتاب تحف العقول آمده كه یحیی بن اكثم
[ صفحه 384]
سئوال كرد از حضرت ابوالحسن العسگری امام هادی علیه السلام كه مراد از این كلمات چیست حضرت فرمود مائیم آن كلمات تامات وجودیه كه فضائل ما ادراك نشود و اگر تمام اشجار روی زمین در كف نویسندگان قلم شود و آب دریاها مركب گردد برای استقصاء و احصاء فضائل ما كفایت نكند.
كتاب فضل تو را آب بحر كافی نیست
كه تركنم سر انگشت و صفحه بشمارم
و خود این خاندان فرموده اند (نزلونا عن الربوبیة و قولوا فینا ما شئتم فان البحر لا ینزف و سر الغیب لا یعرف و كلمة الله لا توصف) واقعا چنین است در بیان نگنجد كتاب فضائل ایشان اگر مداد شود ابحر و قلم اشجار.
توصیف این كلمات تامات و مظاهر تامه اسماء حسنی و مجالی صفات علیای الوهیه را ما بایست از كلام معجز نظام امام همام حضرت امام هادی مولانا علی النقی دهمین نیر برج امامت و دریای بی كران عرفان و حكمت و كلمات نورانیه اش در مقام تعلیم از بیان خود آن بزرگوار در زیارت جامعه كبیره مورد استفاده و استضائه و استناره و استشراق قرار دهیم چه مقصد اساسی و منظور نهائی این نگارنده مؤلف كتاب (جلوات ربانی) جز این نیست كه ما این خاندان جلیل را به مقام نورانیت بشناسیم و برای این منظور یعنی معرفت و شناسائی ایشان معرفی نامه كامل و جامع همانا زیارت جامعه و ادراك مضامین كلمات عالیات زیارت جامعه است كه مفتاح معرفت به مقام ولایت كلیه مطلقه الهیه این خاندان با شرافت و با عظمت است حال بر عشاق مقام ولایت و سر سپردگان به اهل عصمت و معادن حكمت علیهم السلام لازم و ضروری است كه به گفتار درربار آن حضرت در مقام شناختن ایشان آشنا شوند و حتی الامكان زیارت جامعه را حفظ كرده و اگر استادی حكیم و عارف برای تدریس آن پیدا نمایند كه بتواند از عهده ی تفسیر و تحقیق محور این كلمات نورانیه مندرجه در این زیارت نامه برآید حتما به آن استاد شایسته مراجعه نمایند
[ صفحه 385]
و با نهایت اشتیاق به تدریس آن استاد گوش فرا دارند، باشد كه به توفیق و تائید خداوند متعال معرفت به مقام نورانیت ولی ذوالجلال و اولیاء الله حاصل نمایند و عاقبت جوینده یابنده بود.
گر در سرت خیال وصال است حافظا
باید كه خاك درگه اهل بصر شوی
[ صفحه 386]
و من طلع النور البسیط كلمعة
و من مشرعی البحر المحیط كقطرة
و انی و ان كنت بن آدم صورة
فلی فیه شاهد بابوتی
گر به صورت من ز آدم زاده ام
هم به معنی جد جد افتاده ام
پدر بزرگوار حضرت امام هادی حضرت جواد الائمه است كه مظهر جواد مطلق است و مادر محترمه و معظمه آن بزرگوار علیا مكرمه (سمانه ی مغربیه) بوده كه دارای كمالات صوری و معنوی بوده و قابلیت همسری با امام را واجد و
[ صفحه 382]
در مقام تقوی و پارسائی و عفت بانوی نمونه عصر و زمان خود بوده است.
اسم شریف آن حضرت علی و كنیه اش ابوالحسن و مشهورترین القاب آن بزرگوار هادی و نقی بوده است و از حیث جمال مظهر جمیل مطلق بوده است و از حیث شئون كمالیه واجد تمام اوصاف و علامات امامت و از حیث منطق در نهایت فصاحت و بلاغت بوده است و از حیث علم اعلم الناس و از حیث حلم احلم الناس و از حیث زهد ازهد الناس و از حیث عبادت اعبد الناس و از حیث تقوی اتقی الناس و از حیث سخاوت اسخی الناس و از حیث شجاعت اشجع الناس در عصر و دوران خود بوده است.
در كتاب مناقب تألیف ابن شهر آشوب سروی مازندرانی مجلد دوم چاپ قدیم در وصف این امام عظیم الشأن و المقام حضرت هادی علیه السلام آمده است:
كان اطیب الناس مهجة و اصدقهم لهجة و املحهم من قریب و اكملهم من بعید اذا صمت علیه هیبة الوقار و اذا تكلم سماء البهاء و هو من بیت الرسالة و الامامة و مقر الوصیة و الخلافة شعبة من دوحة النبوة منتضاة من شجرة مرتضاة و ثمرة و من شجرة الرسالة مجتناه مجتباة.
یعنی امام دهم حضرت هادی علیه السلام از حیث نهاد پاكترین نفوس بشری در عصر خود بود و از حیث لهجه صادقترین مردم در گفتار بود و از حیث صورت و زیبائی ملیحترین و زیباترین از دور و نزدیك بود.
ابروی طاقش هر كس كه دیدی
حسن آفرین را كرد آفرینی
گاه سكوت مجسمه هیبت و صولت و سطوت و وقار و گاه سخن گفتن بهاء و روشنی و نور از گفتار درربارش آشكار می گردید آن بزرگوار از خاندان رسالت و ولایت و امامت و مقر وصیت و خلافت الهیه بود او میوه درخت نبوت و پرورش یافته آغوش عصمت و طهارت و پاك و منزه و برگزیده و میوه
[ صفحه 383]
درخت رسالت بود.
با خردمندی و خوبی پارسا و نیك خوست
صورتی هرگز ندیدم كاین همه معنی در اوست
گر خیال یار اندیشند باری چون تو یار
ور هوای دوستی ورزند باری چون تو دوست
تا بخود بازآیم آنگه وصف دیدارش كنم
از كه می پرسی در این میدان كه سرگردان چو گو است
عیب پیراهن دریدن می كنندم دوستان
بی وفا یارم كه پیراهن همی درم نه پوست
خاك سبزا رنگ و باد گلفشان و آب خوش
ابر مروارید باران و هوای مشكبوست
تیر باران بر سر و عارف گرفتار نظر
مدعی در گفتگو و عاشق اندر جستجوست
چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مكن
عاشقی و نیك نامی سعدیا سنگ و سبوست
توصیف شئون كمالیه و محاسن صوری و معنوی حضرت امام هادی از حیطه احصاء و شمار بیرون است مگر از عهده كسی ساخته است كه وصف مقام ولایت و شئون امامت را بنماید هرگز نمی تواند اینكه در قرآن خدای متعال فرموده است: لو كان البحر مدادا لكلمات ربی لنفد البحر قبل ان تنفد كلمات ربی (آیه ی 109 سوره ی كهف) كه الف در این آیه مباركه الف استغراقی است و تمام دریاها را شامل است و در آیه دیگر فرموده: و لو ان ما فی الارض من شجرة اقلام و البحر یمده من بعده سبعة ابحر ما نفدت كلمات الله (آیه 27 سوره ی لقمان).
در كتاب احتجاج طبرسی و كتاب تحف العقول آمده كه یحیی بن اكثم
[ صفحه 384]
سئوال كرد از حضرت ابوالحسن العسگری امام هادی علیه السلام كه مراد از این كلمات چیست حضرت فرمود مائیم آن كلمات تامات وجودیه كه فضائل ما ادراك نشود و اگر تمام اشجار روی زمین در كف نویسندگان قلم شود و آب دریاها مركب گردد برای استقصاء و احصاء فضائل ما كفایت نكند.
كتاب فضل تو را آب بحر كافی نیست
كه تركنم سر انگشت و صفحه بشمارم
و خود این خاندان فرموده اند (نزلونا عن الربوبیة و قولوا فینا ما شئتم فان البحر لا ینزف و سر الغیب لا یعرف و كلمة الله لا توصف) واقعا چنین است در بیان نگنجد كتاب فضائل ایشان اگر مداد شود ابحر و قلم اشجار.
توصیف این كلمات تامات و مظاهر تامه اسماء حسنی و مجالی صفات علیای الوهیه را ما بایست از كلام معجز نظام امام همام حضرت امام هادی مولانا علی النقی دهمین نیر برج امامت و دریای بی كران عرفان و حكمت و كلمات نورانیه اش در مقام تعلیم از بیان خود آن بزرگوار در زیارت جامعه كبیره مورد استفاده و استضائه و استناره و استشراق قرار دهیم چه مقصد اساسی و منظور نهائی این نگارنده مؤلف كتاب (جلوات ربانی) جز این نیست كه ما این خاندان جلیل را به مقام نورانیت بشناسیم و برای این منظور یعنی معرفت و شناسائی ایشان معرفی نامه كامل و جامع همانا زیارت جامعه و ادراك مضامین كلمات عالیات زیارت جامعه است كه مفتاح معرفت به مقام ولایت كلیه مطلقه الهیه این خاندان با شرافت و با عظمت است حال بر عشاق مقام ولایت و سر سپردگان به اهل عصمت و معادن حكمت علیهم السلام لازم و ضروری است كه به گفتار درربار آن حضرت در مقام شناختن ایشان آشنا شوند و حتی الامكان زیارت جامعه را حفظ كرده و اگر استادی حكیم و عارف برای تدریس آن پیدا نمایند كه بتواند از عهده ی تفسیر و تحقیق محور این كلمات نورانیه مندرجه در این زیارت نامه برآید حتما به آن استاد شایسته مراجعه نمایند
[ صفحه 385]
و با نهایت اشتیاق به تدریس آن استاد گوش فرا دارند، باشد كه به توفیق و تائید خداوند متعال معرفت به مقام نورانیت ولی ذوالجلال و اولیاء الله حاصل نمایند و عاقبت جوینده یابنده بود.
گر در سرت خیال وصال است حافظا
باید كه خاك درگه اهل بصر شوی
[ صفحه 386]